”Bir oyun daha, lütfen!”

” Anne, biraz daha oynayayım!”

Bu cümleler ne kadar tanıdık, değil mi? Teknolojinin hayatımıza girmesiyle, çocuklar ekran başında vakit geçirmeyi çok seviyorlar. Oyun oynamak, çocukların gelişimine katkı sağlar, fakat abartıldığında bu sağlıklı cümbüşten, bağımlılığa dönüşebilir. Pekala hududu nerede koymalıyız?

Ekran bağımlılığı, çocuğun sadece oyun saatlerinin uzamasıyla değil, tıpkı vakitte yemek yemeyi unutarak, ders çalışmayı ihmal ederek kendini gösterir. Fizikî ve ruhsal sıhhat, toplumsal alakalar ziyan görür. Bu noktada, ebeveyn olarak çocuğa hudut koymak, bazen sevgiden çok sıkıntı bir karar olabilir. Fakat ona olan sevginiz, yanlışsız yolu bulmasına yardımcı olmak için net sonlar koymayı gerektirir. Oyun müddetiyle ilgili kararlar almak, çocuğunuza diğer aktiviteler sunmak ve birlikte vakit geçirmek, oyun bağımlılığının önüne geçebilir. Onlara yalnızca ekran değil, gerçek dünyayı da sunmamız gerekir. Birlikte oyun oynamak, dışarıda vakit geçirmek ve sağlıklı alakalar kurmak, çocukların sanal dünyadan sıyrılmasına yardımcı olacaktır.

Sonuçta, çocuğa sağlıklı bir istikrar sunmak, onun yalnızca oyun oynamasına değil, tıpkı vakitte toplumsal ve duygusal hünerler kazanmasına da katkı sağlar. Teknolojiye karşı sevgiyle koyduğumuz sonlar, onun geleceğini şekillendirebilir.