BOT terapisinin aktifliğini klinik ölçekler ile ölçmek emeliyle öntest-son test olarak Conners Ana-Baba Kıymetlendirme Ölçeği (CADÖ-48) ve Turgay DSM-IV Kökenli Yıkıcı Davranış Bozuklukları Belirti Tarama Ölçeği uygulanmıştır. Çalışmanın örneklemini Göztepe Eğitim Araştırma Hastanesi Çocuk ve Ergen Psikiyatri Servisinde 7-14 yaş aralığında DEHB tanısı almış 13 kız/erkek iştirakçiden oluşturmuştur. Dışlama ölçütü olarak DEHB dışında, psikiyatrik ya da nörolojik hastalığın olması formunda belirlenmiştir. İştirakçilerin çalışmaya uygunluğunu ölçmek maksadıyla Porteus Labirentleri Testi (PLT) uygulanmıştır. Üsküdar Üniversitesi EEG laboratuvarında beşer dakikalık istirahat ve EEG çekimi sırasında Go-Nogo Testi uygulandıktan sonra 14 seanslık BOT uygulanmıştır. Terapi bitiminde tekrar EEG çekimi yapılmıştır. Elde edilen datalar SPSS programında değerlendirilmiştir. İştirakçilerin rehabilitasyon öncesi ve sonrası P300 potansiyelleri hesaplanmış ve nonparametrik ölçümlerden Wilcoxon Test uygulanarak BOT öncesi ve sonrası farkın manalı olup olmadığına bakılmıştır. Araştırma sonuçlarına nazaran BOT sonrası, DEHB teşhisli çocukların Turgay dürtüsellik alt ölçeği ve toplam DEHB puanında manalı düşüş, OİP’de Nogo vazifesi Pz elektrot Latansında kısalma ve Go-Nogo testi davranış skorlarında; komite yanılgısı, nogo-doğru basmama ve yanlış basma oranı açısından manalı farklılık saptanmıştır. Bu çalışma BOT’nin DEHB teşhisli çocukların dürtüsellik belirtilerini azalttığını göstermiştir. BOT’nin DEHB ve dürtüsellik belirtileri ile kliniğe yansıyan öbür hasta kümelerinde dürtüsellik belirtilerini azaltmada yararlı olacağı düşünülmektedir.