Aldatma, romantik ilgilerde sıkça karşılaşılan lakin duygusal tesirleri derin ve uzun vadeli olan karmaşık bir olgudur. Aldatma, çoklukla sadakat beklentisinin ihlali olarak tanımlanır ve çiftlerin birbirine olan itimadını önemli biçimde sarsar. Lakin bu davranışın gerisinde yatan nedenler, kişisel, ilişkisel ve toplumsal faktörlerin karmaşık bir etkileşimini içerir.
Bireysel seviyede, birtakım bireyler, aldatma davranışını düşük özsaygı, heyecan arayışı yahut kendini yine keşfetme gereksinimiyle açıklar. Örneğin, monotonlaşan bir bağlantıdan kaçış arayışı yahut geçmişte yaşanan travmalar, bireyleri aldatma davranışına yönlendirebilir. İlişkisel seviyede ise duygusal uzaklık, irtibat eksikliği yahut cinsel uyumsuzluk üzere faktörler aldatmayı tetikleyebilir. Toplumsal açıdan bakıldığında, sadakatsizlikle ilgili toplumsal normların ve pahaların değişmesi, bu cins davranışların daha yaygın hale gelmesine neden olabilir.
Aldatma, ekseriyetle partnerlerin her ikisinde de derin duygusal tesirler bırakır. Aldatılan taraf, ağır bir itimat kaybı, özsaygı problemleri ve hatta travma sonrası gerilim bozukluğu belirtileri gösterebilir. Aldatan kişi ise ekseriyetle suçluluk, pişmanlık ve bağlantıyı düzeltme isteği ortasında gidip gelir.
Bu çeşit bir krizle başa çıkmak zorlayıcı olsa da çiftler için bir büyüme ve yine yapılanma fırsatı sunabilir. Güçlü bir bağlantı, duygusal tabirlerin özgür bırakılması ve uzman takviyesi, güzelleşme sürecini kolaylaştırabilir. Terapi hem bireylerin kendilerini anlamalarına hem de alaka dinamiklerini tekrar inşa etmelerine yardımcı olabilir. Aldatma her ne kadar yıkıcı bir olay olsa da bazen münasebetlerin güçlenmesine ve daha sağlıklı bir temele oturmasına da vesile olabilir.
Unutulmamalıdır ki, her birey ve alaka farklıdır. Aldatmanın sonuçları ve bu sürecin nasıl yönetileceği, tarafların duygusal dayanıklılığı ve değişime olan açıklığına bağlıdır. Aldatma sonrası gerçek dayanak alınarak hem ferdî hem de ilişkisel manada yeni bir başlangıç mümkündür.
